ایده‌هایی برای شهرسازی: خیابانی برای کودکان

بیشتر خیابان‌ها بدون کوچکترین توجهی به کودکان ساخته‌شده‌اند و شرایط فعلی بسیاری از خیابان‌ها در بسیاری از مناطق برای کودکان ناامن است. تصادفات رانندگی هر سال 1.35 میلیون نفر را کشته و عامل اصلی مرگ کودکان و جوانان می‌باشد. بسیاری از این موارد ممکن است قابل پیشگیری باشد و این آمارها از طریق طراحی خیابان مناسب برای کودکان به شدت کاهش یابد. اینجا چند اقدام است که رهبران شهری، سازمان‌های حمل و نقل عمومی و شهرداری‌ها می‌توانند برای مواجهه با چالش‌هایی که کودکان و مراقبان آن‌ها با آن روبرو هستند، انجام دهند. با مازستا همراه باشید تا جزییاتی از خیابانی برای کودکان را در اختیارتان قرار دهیم. برای مطالعه مطالب بیشتر، وارد بخش «دنیای معماری» شوید.

خیابانی برای کودکان

از ارتفاع 95 سانتی‌متری نگاه کنید

یک کودک 3 ساله دنیا را چگونه می بیند؟ نیازهای ویژه نوزادان، کودکان نوپا، زنان باردار، و همراهان کودک هنگام حرکت از جایی به مکان دیگر در خیابان‌ها، پیاده‌روها و حمل و نقل عمومی چیست؟ در طراحی خیابان‌ها برای کودکان، باید کودکان و همه کسانی که کودکی دارند یا با او تعامل دارند، در نظر گرفته شود. نیازهای کودکان بر اساس سن و بافت محلی آن‌ها متفاوت است، اما بسیاری از این نیاز ها هم جهان شمول هستند: مانند همه، کودکان به غذا، سرپناه، بازی، شادی، و روابط سالم با دیگران نیازدارند. خیابان‌ها می‌توانند فرصت‌هایی را برای رفع برخی از این نیازها ایجاد. ملاحظاتی مانند بهبود گزینه‌های صندلی برای زنان باردار یا پیاده‌روها و تغییر ارتفاعی ملایم و کم برای تسهیل حرکت کالسکه‌ها، ایمنی و تحرک سایر کاربران از جمله معلولان و سالمندان در خیابان را نیز بهبود می‌بخشد، این‌طور بنظر می خیابان هایی که برای کودکان طراحی می‌شود منافعی برای دیگر کاربران نیز به ارمغان می‌آورد. به این ترتیب می‌توان گفت خیابان‌هایی که برای بچه ها خوب است برای همه خوب است.

تعریض پیاده‌روها

پیاده‌رو‌ها پایه و اساس شبکه حمل و نقل کودکان و همراهان آن‌ها هستند. طراحی پیاده‌رو‌ها باید منعکس کننده نیاز‌های کاربر پیاده باشد. پیاده‌روهایی که به خوبی طراحی شده‌اند، مسیری روشن دارند که نیازهای دسترسی و حجم عابر پیاده را برآورده می‌کند. یک پیاده‌رو باکیفیت فضای کافی برای راه‌ رفتن چند نفر در کنار هم یا در گروه‌های کوچک را دارد و باید فضای کافی برای گفتگو و بازی توام با حرکت را فراهم کند. پیاده روهای امن و راحت در شب به خوبی روشن می‌شوند و دارای لبه‌های جذاب، مکان‌های سایه دار برای استراحت و پیاده‌روی، مناطقی برای بازی و معاشرت و سیستم‌های راهیابی هستند.

طراحی فضایی برای یادگیری

بازی یکی از راه‌های اصلی یادگیری و رشد کودکان در مراحل اولیه زندگی است. بازی و یادگیری باید تا جایی که امکان دارد در خیابان‌ها گنجانده شود، سفرهای روزمره را بهبود بخشد و آموخته های کودکان را در محیط‌های رسمی و اجتماعی تقویت کند. فرصت‌های بازی و یادگیری را می‌توان در طرح‌های جدید خیابان، در دگرگونی‌های خیابانی در مقیاس بزرگ، یا به‌عنوان بخشی از پیش‌بینی‌های ارتقا در مقیاس کوچک‌تر تصور کرد. به دنبال فضاها، سطوح، مبلمان خیابانی، یا عناصر دیگر در ارتفاعات مختلف به عنوان فرصت‌هایی برای ترکیب آن باشید. بافت‌ها، مصالح، سنگ فرش، رنگ، نورپردازی، راهیابی و عناصر تعاملی را در نظر بگیرید و نگهداری طولانی مدت را در نظر داشته باشید.

تاثیر درختان و محوطه‌سازی

زیرساخت‌های سبز تاثیرات آلاینده‌های هوا را می‌کاهند و روان‌آب، طوفان و اثرات جزیره گرمایی را کاهش می‌دهند. همچنین فوایدی برای کودکان و همراهان کودک در مناطق شهری به همراه می‌آورند، مطالعات متعدد نشان می‌دهد که کودکانی در تماس بیشتری با درختان و فضای سبز هستند، رشد مغزی بهتری دارند. تماس با فضای سبز عملکردهای شناختی، توانایی تمرکز و مهارت‌های حرکتی کودک را بهبود می بخشند. درختان همچنین به پیاده‌روها، مسیرهای دوچرخه‌سواری و میدان‌ها سایه می‌اندازد که به ویژه در اقلیم‌های گرم حائز اهمیت است.